عزیزم :
اینایی
که اینجا آوردم فقط برای تو و امثال توست و یا برای کسایی که میخوان دل
کسی رو بشکنن تا بفهمن جواب کارشون بی پاسخ نمیمونه! اینا برای تو و امثال
توست ، تویی که دلم رو بدجوری شکستی، برای تو که از دلم دلجویی نکردی ، حتی
دلم رو برای لحظه ای آروم نکردی و تا همین چندوقت پیش با حرفات فقط بش زخم
میزدی!
متاسفانه برخلاف بعضی ها که بدون عشقشون مدت زیادی دوام نمیارن این نوشته ها برای تو و امثال توست که "بدون وجدان " خیلی دوام میارین! ( امید به این که وجدانتون بیدار شه!!)
برای تو و امثال توست که تا همین دیروز بهمون میگفتین " دوستت دارم و بی تو نمیتونم زندگی کنم " و امروز و هر روز دلمون رو شکستین و رفتین و پشتتون رو هم نگاه نکردین!
برای تو و امثال توست که با وجدانشون راحت کنار میان و شب ها راحت میخوابن!
برای تو و امثال توست که مرده و زنده بودنمون رو این روزا یکی کردین!
برای
تو و امثال توست که فقط و فقط به خودشون فکر میکنند و به این فکر نمی کنند
شاید اینهایی که با زندگیشون بازی کردین کسایی بودن که تمام زندگیشون رو
برای تو و امثال تو گذاشته بودن!
توجه: مطالبی که اینجا آورده شده از منابع مختلف جمع آوری شده که در انتها ، منابع آورده شده .
آزار
و اذیت مومن (کسی که در دلش خدا وجود دارد) در اسلام حرام است و به طور
کلی شکستن دل انسان مومن که به تعبیر روایات، احترام او از کعبه بیشتر است،
دارای آثار وضعی و جانبی فراوانی است و دلی که شکست به سادگی التیام نمی
یابد و جبران آن دشوار است، پس در مرحله ی اول باید انسان مراقب باشد دل
کسی را نشکند و قلبی را جریحه دار نسازد و اگر خدای ناخواسته این اتفاق
افتاد باید به سرعت جبران و تلافی کند و دل شکسته را التیام بخشد و آن را
به دست آورد و تنها استغفار و آمرزش کافی نیست.
در
حدیث آمده است که خداوند می فرماید: (" انا عند المنکسره قلوبهم"؛ من
همدم قلب های شکسته هستم)، یعنی انسان دل شکسته در پیشگاه خداوند دارای
جایگاه ویژه ای است و مورد توجه خداوند می باشد و دعا و نفرین انسان دل
شکسته خیلی زود اثر می بخشد.
اما زین
العابدین (ع) در حدیث شریفی می فرماید: پدرم در لحظات آخر عمر عزیزش، در آن
شرایط سخت روز عاشورا در حالی که خون در رگ هایش می غلطید مرا در آغوش
گرفت و به من فرمود تو را به آن چه پدرم نزدیک وفاتش به من فرمود وصیت
میکنم و آن این که : ( " یا بنی! ایاک و ظلم من لاتجد علیک ناصرا الا الله" ؛ پسر عزیزم! از طلم و ستم به کسی که یار و یاوری جز خدا ندارد بپرهیز).
شکستن دل
انسان و ناراحت کردن او از گناهانی است که دارای عواقب بدی است و باید خیلی
سریع از آن توبه کرد و در این مورد فقط پشیمان شدن و طلب آمرزش از خداوند
کافی نیست بلکه باید به نحوی دل آن فرد را به دست آورد و او را از خود راضی
و خشنود نمود و با عذرخواهی و جبران کردن به وسیله ی احسان و یا هدیه ای و
یا کلمات دلنشیتی اندوه و گرفتگی را از آن فرد برطرف نمود چون دل شکستن
آثار بدی به دنبال دارد و شکستگی او در اعمال و زندگی و آسایش ما تاثیر
منفی دارد و ار جبران نشود، علاوه بر ناخشنودی الهی، عذاب اخروی را در پی
دارد.
از نظر
پیامبر صلی الله علیه و آله اذیت و آزار و مومن برابر با اذیت و آزار رسول
خدا صلی الله علیه و آله برابر با اذیت خداوند می باشد که چنین شخصی در
تمامی کتب آسمانی و الهی از تورات و انجیل و زبور و قرآن، انسانی ملعون می
باشد.
بعضی از
افراد با کارهای خویش دل مومنان را به درد می آورند و آنان را غمناک و
اندوهگین می سازند. این افراد حتی اگر همه دنیا را برای شاد کردن وی به او
هدیه دهند و آن را کفاره ی آن قرار دهند، این کار نمی تواند کفاره زشتی عمل
دل شکستن مومن باشد و شخص آزار دهنده گمان نکند که با این کارش پاداشی می
برد زیرا اندوهی که در دل مومنی انداخته و حزن و اندوهی که در یک لحظه بر
جانش نشانده است، هیچ چیز نمی تواند آن را از بین ببرد این است که گفته اند
انسان نباید کاری کند که دلی غمناک گردد که هیچ چیزی نمی تواند کفاره آن
باشد. پیامبر گرامی (ص) می فرماید: هر که مومنی را غمگین کند، آن گاه دنیا
را به او بدهد، این بخشش کفاه عمل او نخواهد بود و برای او پاداشی به دنبال
نخواهد داشت.
امام صادق (ع) می فرماید: اگر شما دلی را شکستید نمی توانید جبران آن دل شکستگی را بکنید اگر همه ی دنیا را به او بدهید.
اگر
کسی لیوان قیمتی را بشکند ، می تواند آنرا بچسباند که حتی مشخص هم نشود
ولی باز این مثل لیوان سالم نمی شود. اگر ما دل کسی را شکستیم باید از طرف
دلجویی کنیم و طرف هم ما را ببخشد و خدا هم توبه ما را بپذیرد. ریشه ی این
دل شکستن ها خودخواهی است. یعنی فرد فکر میکند که از دیگری بالاتر است و به
من های درونش توجه می کند.
رسول خدا (ص) فرمودند: (" من احزن مومنا ثم اعطاه الدنیا، لم یکن ذلک کفارته و لم یوجر علیه "؛
کسی که مومنی را اندوهگین سازد، آن گاه دنیا را به او ببخشد، این بخشش،
گناه او را جبران نمی کند و پاداشی هم ندارد.)، آزردن دل دیگران کفاره
ندارد ، برخلاف بسیاری از گناهان که قابل جبران است، آزردن دل دیگران چنین
نیست. اگر کسی مال دیگری را به ستم از میان برده باشد یا آن را تصرف کرده
باشد، با بازگرداندن آن و جبران خسارت مادی و معنوی، پیامدهای آن گناه از
میان خواهد رفت، ولی شکستن دل دیگران چنین نیست. شکستن دل، قابل جبران
نیست، چون ترمیم دل شکسته ممکن نیست و بازیافت آن نشاید. به سبوی شکسته
بندزده بنگرید، اگر چه به ظاهر به حال نخست خود بازگشته است، ولی اگر صدا
شناس باشید و به صدایش گوش فرا دهید، خواهید دید که صدایش کاملا تغییر کرده
است. هرگز دلی را نیازارید که عالم آزرده می شوید. مگر نه این است که دل
بندگان خدا، حرم و خانه ی اوست؟! تعدی و تجاوز به خانه ی خدا دور از خرد
است، زیرا تجاوز به خانه، رنجش صاحب خانه را به دنبال دارد. صاحب خانه یا
محبوب است و یا منتقم، کجاست خردمندی که با محبوب در آویزد یا با منتقم
قهار بستیزد؟!!
امام
رضا (ع) از پیامبر (ص) نقل می کنند: آن گاه که بدون حق مومنی را برنجاند ،
مانند این است که خانه کعبه و بیت المعمور را ده بار ویران کرده باشد و
مثل این است که هزار ملک از ملائکه مقرب الهی را به قتل رسانده باشد.
چنین کسی در واقع حرم حقیقی خدا را ویران کرده است. چنین کسی به آزار کسی پرداخته است که قبله ی همه عالم و مسجود آسمانیان است.
آنگاه که غرور کسی را له میکنی،
آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری،
آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران میکنی،
آنگاه که شمع امید کسی را خاموش میکنی،
آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی!
آنگاه که خدا را می بینی و بنده ی خدا را نادیده می گیری ،
می خواهم بدانم، دستانت را بسوی کدام آسمان دراز میکنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟!!
سهراب سپهری
منابع:
- بحارالانوار جلد 57 صفحه ی 150
- منتهی الامال، جلد1 ، صفحه ی 713
- بخشی از سخنان حجت الاسلام فرحزاد و حسینی در برنامه ی سمت خدا
samtekhoda.tv3.ir
- سایت پرسمان دانشجویی
www.porseman.org
- وبسایت دکتر سید مرتضی حسینی شاهرودی
